شیوه های روایت در فیلم مستند با تمرکز بر مطالعه ی فیلم های مستند «خط باریک آبی» و «جنگل رستگاری»

این پژوهش به شناخت و بررسی ابعاد و ویژگی های روایت در فیلم مستند می پردازد. به این منظور با استفاده از روش مطالعه ی اسنادی، ابتدا مباحث و نظریات مرتبط با بازنمایی و روایت مورد بررسی قرار می گیرند و در ادامه به ویژگی های متمایز آنها در فیلم مستند پرداخته می شود. در بخش نهایی با استفاده از مجموعه مباحث مطرح شده ویژگی های روایی در دو فیلم "خط باریک آبی" و "جنگل رستگاری" مورد تحلیل قرار می گیرند. بر اساس یافته های به دست آمده در پژوهش، وجه تمایز روایت در فیلم مستند وابسته به سنت بیانی و قواعد ساختاری متن نیست بلکه از یک سو مبتنی بر موضع فیلمساز در متن و از سوی دیگر مبتنی بر چگونگی مرتبط ساختن متن و جهان توسط مخاطب است. به طور معمول فیلمساز درفیلم مستند موضعی واقع نمایانه اختیار می کند و مخاطب نیز متن مستند را در ارتباط نزدیک و مستقیم با جهانِ تاریخی معنایابی می کند. به این ترتیب حتی زمانی که فیلم مستند از شیوه های بیانی متفاوتی همچون داستان پردازی یا بلاغت استفاده می کند همچنان خصلت مستند بودن در روایت حفظ خواهد شد.